Rodzaje Mechanizmów Obronnych Cz. 1

-

 

Rodzaje mechanizmów obronnych, jakie stosuje ego aby pogodzić dążenia id oraz superego.


Zaprzeczenie

Przeciwstawianie się by uznać jakąś zewnętrzną lub wewnętrzną informację, która jest jednoznaczna dla innych. Przykładowo, kierowca spowodował zarysowanie na aucie. Nie przyjmuje tej informacji do wiadomości, mimo zarysowań, jakie widzi.

 

Wyparcie

Niechciane myśli i pragnienia nie są świadome. Na przykład, dwóch mężczyzn zabiega o względy jednej kobiety. Jeden z nich nie jest świadomy tego, że bardzo mu zależy na kobiecie, i że nie zdaje sobie sprawy, iż chciałby zabić rywala.

 

Przemieszczenie

Uczucia przesuwane są z kogoś lub czegoś wywołującego zagrożenie na obiekty mniej zagrażające. Na przykład uczeń jest zły na swojego nauczyciela i postanawia zgubić swoją książkę z tego przedmiotu.

 

Dysocjacja

Radzenie sobie z trudnym przeżyciem i emocjami polega na rozproszeniu świadomości, zaburzeniach pamięci lub  kłopotach w odbieraniu tego, co dzieje się w świecie wewnętrznym oraz zewnętrznym. Po ostrej kłótni z rodzicem i próbie rzucenia się z mostu, córka nie pamięta momentów, gdy miała dobry kontakt z mamą.

 

Fantazjowanie

Niechęć do myślenia o realności i konstruowanie w wyobraźni scen które nasycają potrzeby lub marzenia. Dziecko, które żyje w rodzinie, w której rodzice często się kłócą marzy o tym, by mieć idealne dzieciństwo, kochających się rodziców i dobry dom.

 

Idealizacja

Określanie siebie lub innych ludzi korzystnie mimo tego, iż rzeczywistość tego nie potwierdza. Sportowiec, który jest niepewny swoich możliwości fizycznych zaczyna widzieć swojego trenera jako idealnego.

 





Tekst został opracowany na podstawie książki Millon T., Davis R., Zaburzenia osobowości, Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia, 2005.

Opublikowane zdjęcie pochodzi z witryny internetowej Pixabay.

 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Podstawowe informacje o psychoanalizie

-
Obraz
  Psychoanaliza to dziedzina wiedzy, skupiona na eksploracji psychiki człowieka. Twórcą psychoanalizy jest Zygmunt Freud. Psychoanalizę można rozumieć z kilku perspektyw:   a)       Uporządkowanej nauki o postępowaniu i naturze człowieka. b)     Technice poznawania psychiki. c)     Psychoterapeutycznej procedurze, pozwalającej na obniżenie negatywnych uczuć oraz  poznania siebie.    Informacje z zakresu psychoanalizy odnoszą się do standardowych kwestii związanych z psychiką i rozwojem człowieka oraz do każdego typu zaburzeń. Teoria psychoanalityczna daje szansę by zrozumieć ludzkie funkcjonowanie począwszy od dzieciństwa aż po okres wieku podeszłego. Dwoma filarami teorii psychoanalitycznych jest założenie o determinizmie psychicznym oraz występowanie nieświadomości. Determinizm jest związany z tym, że wszystko co się dzieje ma swoją przyczynę. W umyśle ludzkim nie ma spraw przypadkowych. Myśli, fantazje, działani...
Czytaj więcej

Dla kogo psychoterapia psychoanalityczna?

-
  Psychoterapia psychoanalityczna pomaga dorosłym, młodzieży, dzieciom, doświadczającym cierpienia z powodu: a)       Zaburzeń nastroju - trudności z tej grupy charakteryzują się doświadczanym uczuciem przygnębienia. Spowolnieniu ulega napęd psychoruchowy. Kłopot sprawia koncentrowanie się na zadaniach. Często doświadcza się beznadziei dotyczącej przyszłości. Zaburzenia z tej grupy powodują znaczne zakłócenia snu, zmiany w apetycie, zmniejszoną energię. Do zaburzeń nastroju zalicza się zaburzenia afektywne dwubiegunowe oraz depresyjne.   b)      Zaburzeń lękowych - trudności związane z odczuwaniem nadmiernego lęku oraz towarzyszące im zaburzenia zachowania, tj., zespół lęku uogólnionego, fobie, lęk separacyjny, mutyzm wybiórczy.   c)       Zaburzeń osobowości - zakłócenie funkcjonowania osobowości, wiążące się ze znacznymi ograniczeniami osobistymi i społecznymi. Objawami tych zaburzeń są upoś...
Czytaj więcej

Teoria Topograficzna. Świadomość. Przedświadomość. Nieświadomość.

-
Freud opracował teorię topograficzną, w której nakreślił  trzy obszary w psychice ludzkiej. Pierwszym obszarem jest świadomość, a kolejnymi, umieszczonymi niżej jest przedświadomość i nieświadomość. Nie mają one konkretnego położenia, a raczej dotyczą tego, jak skonstruowany jest umysł człowieka. Uczucia, to co się wydarzyło w przeszłości, aktualne potrzeby z którymi człowiek ma stały kontakt i jest w stanie bezpośrednio o nich myśleć to obszar świadomości. Świadomość kształtuje się w związku z wtórnym procesem myślenia. Bazuje on na sensie, języku oraz rozsądnym myśleniu, biorącym pod uwagę to, co dzieje się w rzeczywistości. Świadomość rozwija się na bieżąco, wraz z rozwojem poznawczym. Zdajemy sobie sprawę, że odczuwamy głód i planujemy, że pójdziemy do sklepu, kupić kanapkę. Rozumiemy, dlaczego unikamy kolegi, który jest dla nas niemiły. Przedświadomość to sfera, gdzie uwaga człowieka nie jest bezpośrednio skupiona na treści tego co się dzieje/działo, ale znajduje się bl...
Czytaj więcej