Pokonaj Trudności Pomoc Psychologiczna Kinga Włodkowska

  Rodzaje mechanizmów obronnych, jakie stosuje ego aby pogodzić dążenia id oraz superego. Zaprzeczenie Przeciwstawianie się by uznać jakąś zewnętrzną lub wewnętrzną informację, która jest jednoznaczna dla innych. Przykładowo, kierowca spowodował zarysowanie na aucie. Nie przyjmuje tej informacji do wiadomości, mimo zarysowań, jakie widzi.   Wyparcie Niechciane myśli i pragnienia nie są świadome. Na przykład, dwóch mężczyzn zabiega o względy jednej kobiety. Jeden z nich nie jest świadomy tego, że bardzo mu zależy na kobiecie, i że nie zdaje sobie sprawy, iż chciałby zabić rywala.   Przemieszczenie Uczucia przesuwane są z kogoś lub czegoś wywołującego zagrożenie na obiekty mniej zagrażające. Na przykład uczeń jest zły na swojego nauczyciela i postanawia zgubić swoją książkę z tego przedmiotu.   Dysocjacja Radzenie sobie z trudnym przeżyciem i emocjami polega na rozproszeniu świadomości, zaburzeniach pamięci lub   kłopotach w odbieraniu tego, ...

  Struktura ego nieustająco zajmuje się nasycaniem potrzeb struktury id,   jest jednocześnie zobowiązana do brania pod uwagę tego, co dzieje się w świecie rzeczywistym oraz wymogów moralnych, kształtowanych przez strukturę superego. Popędy id stale napierają na ego i chcą przejąć nad nim kontrolę. Taka potencjalna sytuacja wzbudza w człowieku lęk neurotyczny. Jednocześnie superego oczekuje od ego, aby wszystko działało sprawnie i było wykonane w idealny sposób. Ego stara się chronić przed napierającymi impulsami z id oraz oczekiwaniami superego. Pomagają mu w tym mechanizmy obronne. Mają one na celu zachowanie spokoju w świadomości za pomocą zmniejszania odczuwanego lęku. Niektóre mechanizmy obronne wydają się proste, na przykład zaprzeczenie lub wyparcie. Mechanizmami bardziej złożonymi są racjonalizacja czy sublimacja.   Tekst został opracowany na podstawie książki Millon T., Davis R., Zaburzenia osobowości, Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia, 2005. Opubliko...

Ego jest strukturą, która porządkuje odczucia pochodzące ze świata zewnętrznego, oraz ze świata wewnętrznego. Według Heinza Hartmanna, prawidłowe i przystosowawcze działanie ego jest niezbędne, aby radzić sobie w życiu. Badacz dokonał podziału ról, jakie ego spełnia.  Pierwszą grupę funkcji ego opisał jako stałe, wrodzone cechy, niezależne od tego co przynosi świat zewnętrzny. Do tej grupy zaliczył percepcję, pamięć, koordynację wzrokowo-ruchową, mówienie, myślenie. Druga grupa funkcji ego kształtuje się razem z postępującym procesem rozwoju relacji z opiekunem i w oparciu o zdolności z pierwszej grupy funkcji ego. Hartmann zaliczył do nich możliwości do koncentracji i wglądu, predyspozycje do analizy, syntezy i abstrakcyjnego myślenia. Nieprawidłowe działanie tych funkcji może utrudniać adaptację do tolerowania zmian, trudności w planowaniu i realizowaniu działań, kłopoty w myśleniu. Trzecią grupą funkcji ego według Heinza Hartmanna są mechanizmy obronne. Zaczynają działać w...

Freud opisał psychikę uwzględniając trzy struktury, jakie w nim występują. Do tych struktur zaliczył id, ego i superego. Id dotyczy obszarów związanych z popędami oraz ich psychicznych reprezentacji. Zawierają się w tej strukturze dążenia libidinalne oraz agresywne. Id chciałoby spełnienia od razu. To, co dzieje się w id opiera się na procesie pierwotnym. Ego jest związane z funkcjonowaniem psychicznym, odpowiedzialnym za myślenie i kontakty ze środowiskiem. Pełni ważną rolę, w nasyceniu potrzeb id. Stara się spełnić pragnienia popędowe, jednocześnie biorąc pod uwagę to, co dzieje się w rzeczywistości. Ego monitoruje możliwości zaspokojenia potrzeb, za pomocą obserwacji, rozważania, łączenia treści i abstrakcyjnego myślenia. Superego jest strukturą, w której znajdują się wewnętrzne zasady, co można, co jest pożądane, a co jest niedopuszczalne. Zachowanie każdego człowieka, to o czym myśli, jakie ma fantazje oraz to, co mu się śni łączy w sobie części id, ego i superego.  ...

Popęd Libidinalny i Agresywny    W obszarze nieświadomości Freud wyodrębnił dwa popędy, które są odpowiedzialne, za źródło naszego funkcjonowania. Jest to popęd libidinalny i agresywny. Popęd libidinalny jest popędem mającym na celu utrzymanie gatunku i życia. Zawiera w sobie popęd seksualny. Przejawia się w potrzebach związanych z bliskością. Zawiera się w serdeczności, miłości, namiętności, fascynacji, opiece. Dzięki niemu ludzie mają możliwość tworzenia związków miłośnych i przyjacielskich. Popęd libidinalny jest związany z radością i zadowoleniem. Popęd agresywny jest pragnieniem zdobycia, posiadania, bycia w przewadze oraz chęcią rozdzielania, niszczenia i wrogich motywów. W ramach tego popędu zawierają się także asertywne postawy skoncentrowane na obronę siebie i innych. Są to także postawy sprzyjające osiągnięciu celu. Agresja jest elementem tego popędu, ale nie tylko jego treścią. Popęd libidinalny i agresywny są dwoma filarami psychicznej energii, która ma źródł...

Freud opracował teorię topograficzną, w której nakreślił  trzy obszary w psychice ludzkiej. Pierwszym obszarem jest świadomość, a kolejnymi, umieszczonymi niżej jest przedświadomość i nieświadomość. Nie mają one konkretnego położenia, a raczej dotyczą tego, jak skonstruowany jest umysł człowieka. Uczucia, to co się wydarzyło w przeszłości, aktualne potrzeby z którymi człowiek ma stały kontakt i jest w stanie bezpośrednio o nich myśleć to obszar świadomości. Świadomość kształtuje się w związku z wtórnym procesem myślenia. Bazuje on na sensie, języku oraz rozsądnym myśleniu, biorącym pod uwagę to, co dzieje się w rzeczywistości. Świadomość rozwija się na bieżąco, wraz z rozwojem poznawczym. Zdajemy sobie sprawę, że odczuwamy głód i planujemy, że pójdziemy do sklepu, kupić kanapkę. Rozumiemy, dlaczego unikamy kolegi, który jest dla nas niemiły. Przedświadomość to sfera, gdzie uwaga człowieka nie jest bezpośrednio skupiona na treści tego co się dzieje/działo, ale znajduje się bl...