Czym jest ego i jakie spełnia zadania?

-


Ego jest strukturą, która porządkuje odczucia pochodzące ze świata zewnętrznego, oraz ze świata wewnętrznego. Według Heinza Hartmanna, prawidłowe i przystosowawcze działanie ego jest niezbędne, aby radzić sobie w życiu. Badacz dokonał podziału ról, jakie ego spełnia. 

Pierwszą grupę funkcji ego opisał jako stałe, wrodzone cechy, niezależne od tego co przynosi świat zewnętrzny. Do tej grupy zaliczył percepcję, pamięć, koordynację wzrokowo-ruchową, mówienie, myślenie.

Druga grupa funkcji ego kształtuje się razem z postępującym procesem rozwoju relacji z opiekunem i w oparciu o zdolności z pierwszej grupy funkcji ego. Hartmann zaliczył do nich możliwości do koncentracji i wglądu, predyspozycje do analizy, syntezy i abstrakcyjnego myślenia. Nieprawidłowe działanie tych funkcji może utrudniać adaptację do tolerowania zmian, trudności w planowaniu i realizowaniu działań, kłopoty w myśleniu.

Trzecią grupą funkcji ego według Heinza Hartmanna są mechanizmy obronne. Zaczynają działać w momencie kiedy ego nie jest w stanie sobie poradzić z sygnałami i odczuciami płynącymi z zewnątrz lub siłą osobistych popędów. Uruchamiają się na przykład w sytuacjach silnego lęku. Mechanizmy obronne kształtują się hierarchicznie, od najprostszych do najbardziej złożonych. Rodzaj, jakimi mechanizmami posługuje się ego zależy od jego poziomu dojrzałości.



Czwarta grupa funkcji ego jest związana z kontaktem człowieka z rzeczywistością oraz jego możliwościami do adaptacji w różnych sytuacjach. Hartmann zaliczył do tych funkcji spontaniczność, kreatywność i regresję w służbie ego. Regresją w służbie ego określił zdolność zmniejszenia kontroli w sytuacjach tego wymagających, np. seksualność, aktywności twórcze. W tej grupie cenną funkcją jest umiejętność rozróżniania tego, co jest wewnętrznym bodźcem a zewnętrznym doświadczeniem. Prawidłowe działanie tej funkcji kształtuje adekwatną percepcję, orientację w czasie i przestrzeni oraz sądy na temat innych i świata.

Piąta grupa funkcji ego to regulacja i kontrola popędów. Są w niej zawarte umiejętności zachowania się, możliwość radzenia sobie z napięciem, lękiem i uczuciami. W ramach tej grupy zawarte są możliwości do sublimacji oraz łączenia libido i agresji. Dzięki tym funkcjom możliwe staje się tworzenie dojrzałych relacji.

Szósta grupa funkcji ego jest związana z kształtowaniem relacji z opiekunem. Kiedy osiągnie się stan tzw. stałości obiektu dochodzi do tego, że w umyśle dziecka pojawia się pozytywna reprezentacja matki/opiekuna, niezależnie od różnych uczuć jakie niemowlę przeżywa wobec tej osoby. Ten moment jest bazą do radzenia sobie z frustracją, samotnością oraz daje możliwość wchodzenia w dojrzałe kontakty z innymi ludźmi.


Tekst został opracowany na podstawie książki Agnieszki Leźnickiej- Łoś "Podstawy terapii psychoanalitycznej."

Opublikowane zdjęcia pochodzą z witryny internetowej Pixabay.

 

 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Dla kogo psychoterapia psychoanalityczna?

-
  Psychoterapia psychoanalityczna pomaga dorosłym, młodzieży, dzieciom, doświadczającym cierpienia z powodu: a)       Zaburzeń nastroju - trudności z tej grupy charakteryzują się doświadczanym uczuciem przygnębienia. Spowolnieniu ulega napęd psychoruchowy. Kłopot sprawia koncentrowanie się na zadaniach. Często doświadcza się beznadziei dotyczącej przyszłości. Zaburzenia z tej grupy powodują znaczne zakłócenia snu, zmiany w apetycie, zmniejszoną energię. Do zaburzeń nastroju zalicza się zaburzenia afektywne dwubiegunowe oraz depresyjne.   b)      Zaburzeń lękowych - trudności związane z odczuwaniem nadmiernego lęku oraz towarzyszące im zaburzenia zachowania, tj., zespół lęku uogólnionego, fobie, lęk separacyjny, mutyzm wybiórczy.   c)       Zaburzeń osobowości - zakłócenie funkcjonowania osobowości, wiążące się ze znacznymi ograniczeniami osobistymi i społecznymi. Objawami tych zaburzeń są upoś...
Czytaj więcej

Podstawowe informacje o psychoanalizie

-
Obraz
  Psychoanaliza to dziedzina wiedzy, skupiona na eksploracji psychiki człowieka. Twórcą psychoanalizy jest Zygmunt Freud. Psychoanalizę można rozumieć z kilku perspektyw:   a)       Uporządkowanej nauki o postępowaniu i naturze człowieka. b)     Technice poznawania psychiki. c)     Psychoterapeutycznej procedurze, pozwalającej na obniżenie negatywnych uczuć oraz  poznania siebie.    Informacje z zakresu psychoanalizy odnoszą się do standardowych kwestii związanych z psychiką i rozwojem człowieka oraz do każdego typu zaburzeń. Teoria psychoanalityczna daje szansę by zrozumieć ludzkie funkcjonowanie począwszy od dzieciństwa aż po okres wieku podeszłego. Dwoma filarami teorii psychoanalitycznych jest założenie o determinizmie psychicznym oraz występowanie nieświadomości. Determinizm jest związany z tym, że wszystko co się dzieje ma swoją przyczynę. W umyśle ludzkim nie ma spraw przypadkowych. Myśli, fantazje, działani...
Czytaj więcej

Teoria Topograficzna. Świadomość. Przedświadomość. Nieświadomość.

-
Freud opracował teorię topograficzną, w której nakreślił  trzy obszary w psychice ludzkiej. Pierwszym obszarem jest świadomość, a kolejnymi, umieszczonymi niżej jest przedświadomość i nieświadomość. Nie mają one konkretnego położenia, a raczej dotyczą tego, jak skonstruowany jest umysł człowieka. Uczucia, to co się wydarzyło w przeszłości, aktualne potrzeby z którymi człowiek ma stały kontakt i jest w stanie bezpośrednio o nich myśleć to obszar świadomości. Świadomość kształtuje się w związku z wtórnym procesem myślenia. Bazuje on na sensie, języku oraz rozsądnym myśleniu, biorącym pod uwagę to, co dzieje się w rzeczywistości. Świadomość rozwija się na bieżąco, wraz z rozwojem poznawczym. Zdajemy sobie sprawę, że odczuwamy głód i planujemy, że pójdziemy do sklepu, kupić kanapkę. Rozumiemy, dlaczego unikamy kolegi, który jest dla nas niemiły. Przedświadomość to sfera, gdzie uwaga człowieka nie jest bezpośrednio skupiona na treści tego co się dzieje/działo, ale znajduje się bl...
Czytaj więcej